KANUN NO: 6301
ÖĞLE DİNLENMESİ KANUNU
Kabul Tarihi: 2 Mart 1954
Resmi Gazete ile Neşir ve İlânı: 8 Mart 1954 – Sayı: 8652
3.t. Düstur, c.35 – s.1162
MADDE 1 – Nüfusu on bin ve daha fazla olan şehir ve kasabalardaki fabrika, imalathane, mağaza, dükkan ve yazIhane, büro ve bunların benzerleriyle bilûmum ticari ve sınai müesseselerde çalıştırılan işçilere ve diğer müstahdemlere bir saatten aşağı olmamak üzere öğle dinlenmesi verilmesi mecburidir.
Dinlenme devresinin başlama ve bitme saatleri, mevsimlere göre, o mahallin Belediye Meclisi tarafından tesbit ve ilan olunur.
MADDE 2 – Dinlenme devresinin devam müddetince iş yerlerinin kapalı kalması şarttır.
Bu devre içinde müstahdem ve işçiler serbest olup, isterlerse, iş yerlerinden ayrılabilirler.
MADDE 3 – Birinci maddede yazılı yerlerden:
- a) Halkın yeme ve içmesiyle alakalı maddeleri satanların,
- b) Eczanelerin umumun yıkanıp temizlenmesine, yatıp kalkmasına veya eğlenmesine mahsus bulunanlarla her nevi lokanta, gazino, kahvehane ve benzerlerinin,
- c) Garaj, akaryakıt satış istasyonları gibi seyrüseferle alâkalı olanların, öğle dinlenmesini hangi saatlerde ve ne şekilde tatbik edecekleri 1 inci maddede yazılı makam tarafından tesbit ve ilan olunur.
Bu maddenin (b) ve (c) fıkralarında gösterilen yerlerin dinlenme devresinin devamı müddetince kapalı kalmaları mecburiyeti olmayıp ancak, buralarda çalışan işçi ve müstahdemlerin öğle dinlenmeleri, münavabe suretiyle temin olunur.
MADDE 4 – İş Kanununa tabi bulunan iş yerlerinde çalışan “işçiler” hakkındaki öğle dinlenmelerinin tatbikına bahsi geçen kanunda yazılı hükümler dairesinde devam olunur.
MADDE 5 – Bu kanun hükümlerinin tatbikı müstahdem ve işçi kazançlarının ve bu kimselere ait sair hakların daha aşağı hallere indirilmesi için sebep tutulamaz.
MADDE 6 – Bu kanunda yazılı bulunan hükümler işçi ve müstahdemlere öğle dinlenmesi verilmesi hakkında daha elverişli hak ve menfaatler sağlıyan kanun, mukavele, adet, ve teamüllerden doğan haklara halel getirmez.
MADDE 7- (Değişik: 5728 – 23.1.2008 / m.176) Bu Kanun hükümlerine muhalif olarak müstahdem ve işçilerine öğle dinlenmesi yaptırmayan işveren veya işveren vekillerine yüz Türk Lirası idari para cezası verilir.
Bu Kanun’un 5 inci maddesine muhalif hareket eden işveren veya işveren vekiline, müstahdem veya işçi kazançlarının veya bu kimselere ait sair hakların daha aşağı hadlere indirilmesinden dolayı müstahdem veya işçilerin uğradıkları zararın iki katı kadar idari para cezası verilir.
Bu maddedeki idari para cezalarını vermeye belediye encümeni yetkilidir.
MADDE 8 – Bu kanun hükümlerinin nüfusu on binden az şehir ve kasabalarda dahi tatbikı mahalli belediye meclislerinin karar ve ilanına bağlıdır.
MADDE 9 – Bu kanun neşri tarihinde mer’iyete girer.
MADDE 10 – Bu kanunun hükümlerini icraya İcra Vekilleri Heyeti memurdur.