6245 sayılı Harcırah Kanunu’nun: “Harcırah hesabında esas tutulacak yol” başlıklı
6’ncı maddesinde;
“ Harcırah, bu kanunda aksine hüküm bulunmadıkça, gidip gelmeye en uygun ve
kullanılması mutat olan yol ve taşıt araçları üzerinden verilir. Gidip gelmeye en uygun ve
kullanılması mutat olan bu yolda hem muayyen, hem gayrimuayyen tarifeli taşıt işletilmekte
ise harcırah hesabında muayyen tarifeli taşıt esas alınır. Bu yol ve taşıt, yolculukta geçen
süreye göre memur veya hizmetli ile ailesi için ödenmesi gereken gündelik ve taşıt ücretleri
toplamı dikkate alınarak memur veya hizmetlinin mensup bulunduğu dairece tespit olunur.
Birinci fıkraya göre takip edilmesi gereken yolun dışında bir yoldan veya kullanılması
gereken taşıt aracından başka bir araçla yolculuk yapılmasının işin gereğine göre zorunlu
olması halinde, bu yol ve taşıt aracına ilişkin masrafların kabulü merkezde ita amiri veya bu
durumda olan amirlerin, taşrada memur veya hizmetlinin mensup olduğu kurumun ita amiri
durumunda olan kimsenin veya mahallin en büyük askeri ve mülki amirinin önceden verilmiş
yazılı bir emri bulunmasına bağlıdır.” denilmektedir.
Ayrıca Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesi’nin 05.04.2016 tarihinde Maliye
Bakanlığı Bütçe ve Mali Kontrol Genel Müdürlüğü’nden Bakan adına Genel Müdür Yrd.
imzalı aldığı görüş yazısı;
“… Geçici görevli olarak yurt içinde veya yurt dışında bir göreve gönderilen ve geçici
görev bitiminde memuriyet mahalline dönmeyerek, iznini geçici görevli olduğu yerde
kullananlara veya başka bir yerde geçirenlere bu yerlerden memuriyet mahalline
dönüşlerinde yol masrafının ödenmesine imkan bulunmamaktadır.” şeklindedir.
Yani Harcırah Kanunu kapsamında geçici görevli olarak memuriyet mahalli dışında
bir yere görevlendirilenlere ödenecek olan harcırah, görevlendirme onayında belirtilen yer ve
zaman içinde mütalaa edilir ve müstahak olduğu harcırah da buna göre hesaplanır.